Niezmiernie nam miło zaprosić Państwa w dniu 2 sierpnia 2024 na godz. 18:30 do Galerii Nierzeczywistej RSF na otwarcie nowej wystawy.
Tym razem będzie to wystawa fotograficzna młodych artystów, którzy zakończyli już swoją edukację w Zespole Szkół Energetycznych w Rzeszowie na kierunku: Technik fotografii i multimediów.
Prace powstały w trudnym – nie tylko dla edukacji, ale każdego z nas – czasie pandemii. Był to czas izolacji, zdalnej pracy, nauki, oswajania się z trudną rzeczywistością. Dla niektórych była to walka z samym sobą, żeby po długim czasie izolacji opuścić bezpieczne schronienie, dla innych – szukanie pretekstu, żeby to schronienie opuścić choć na chwile i poczuć powiew normalności oraz wolności.
“Temat mototypii, był jednym z wielu realizowanych przez grupę naszych uczniów, jednak to właśnie malarska forma, sprawiła że cały ten cykl oderwał nas od mroczności tamtych dni. W tych pracach można zaobserwować zarówno nutę cienia, jak i pomruki światła i koloru wkradające się co jakiś czas. Sama technika pozwala na eksperymentowanie z fotografią w sposób subtelny oraz niedosłowny.”
Pragniemy zaprosić Państwa na niezwykłe wydarzenie – wernisaż wystawy zbiorowej członków Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego oraz Jagody Przybylak!
Wystawa, „Sto razy siatka” A.D. 2024, dedykowana pamięci zmarłej w grudniu 2023 r. Jagody, to połączenie zdjęć siatki zrobionych przez Przybylak w 1969 r. oraz zdjęć autorstwa członków Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego, powstałych w roku 2024.
STO RAZY SIATKA
Jagoda Przybylak i członkowie RSF
Pierwotny projekt „Sto razy siatka” powstał w 1969 roku pod wpływem rady udzielonej Jagodzie Przybylak, polskiej fotografce konceptualnej, przez Zbigniewa Dłubaka: „niech Pani weźmie dowolny przedmiot i uporczywie go fotografuje”. Tym przedmiotem stała się ułożona na różne sposoby rybacka siatka, znaleziona przez Przybylak podczas jednego z rejsów do Afryki. Z tego pomysłu zrodziły się niezwykłe fotografie, których część można było zobaczyć na wystawie zorganizowanej pod kuratorskim nadzorem Jerzego Dobrzańskiego w Galerii Nierzeczywistej RSF w styczniu 2022 r.
Kontakt z twórczością Jagody Przybylak okazał się dla członków Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego tak inspirujący, że postanowiliśmy sami spróbować „uporczywego fotografowania przedmiotu”, decydując się od razu na rozwinięcie pomysłu Jagody Przybylak, czyli również wybierając “siatkę” jako obiekt fotografowany. Podchodząc do tego projektu z pewnym niepokojem i niepewnością, zaczęliśmy eksperymentować i fotografować kilka różnych rodzajów siatek, w różnym oświetleniu i różnych formach. Przefiltrowaliśmy pomysł Jagody Przybylak przez naszą wrażliwość i możliwości techniczne, tworząc materiał, który nas samych zaskoczył zarówno ilością, jak i różnorodnością koncepcji rozwiązań graficznych. Abstrakcyjność uzyskanych dzięki selektywnemu oświetleniu form pobudza wyobraźnię i każdy odbiorca może zobaczyć na tych fotografiach coś innego. Nasz projekt został nagrodzony na XXII Podkarpackich Konfrontacjach Fotograficznych organizowanych przez Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie w kwietniu br.
Obecna wystawa, „Sto razy siatka” A.D. 2024, dedykowana pamięci zmarłej w grudniu 2023 r. Jagody Przybylak, to połączenie zdjęć siatki zrobionych przez Przybylak w 1969 r. oraz zdjęć autorstwa członków Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego, powstałych w roku 2024. Mamy nadzieję, że dadzą się Państwo wciągnąć w zabawę w odczytywanie znaczeń gry światła i cienia, blasku i mroku, czyniących pozornie błahy obiekt, niezwykłym.
Bardzo dziękujemy Jerzemu Dobrzańskiemu za umożliwienie nam inspirującego kontaktu z twórczością Jagody Przybylak oraz za ponowne udostępnienie jej zdjęć.
Autorzy fotografii:
Jagoda Przybylak
Rzeszowskie Stowarzyszenie Fotograficzne: Damian Bobrowicz, Bernard Buczek, Artur Czapiga, Paweł Jakubowski, Stanisław Karcz, Małgorzata Korzec, Rafał Orłowski, Jacek Pociask, Agnieszka Rachowicz, Elżbieta Rokosz, Jerzy Skiba, Krzysztof Ślęzak, Anna Trojnar, Katarzyna Warańska, Alicja Wysocka, Artur Wysocki, Maciej Zdun, Jacek Zembroń.
Jagoda Przybylak (właśc. Jadwiga Przybylak) urodziła się w Warszawie w 1929 roku. Absolwentka wydziału architektury Politechniki Warszawskiej. Swoje życie zawodowe związała z fotografią artystyczną. W 1969 roku miała swoją pierwszą, debiutancka wystawę fotograficzna zatytułowana „Sto razy siatka”, która na trwale wpisała twórczość artystki w nurt fotografii konceptualnej.
Pod koniec lat 70. wyjechała do Nowego Jorku, gdzie prowadziła zajęcia, czynnie uczestnicząc w życiu artystycznym środowiska fotograficznego. W trakcie swojego pobytu, nawiązała kontakt z Jerzym Dobrzańskim. Spotkanie to zaowocowało realizacją wspólnego projektu oraz decyzją udostępnienia rzeźbiarzowi i projektantowi oraz jak sama wyznała „wieloletniemu uczniowi i przyjacielowi” swojej warszawskiej pracowni. Z czasem, za zgodą artystki, miejsce to stało się przestrzenią dla jego działań artystycznych i edukacyjnych oraz propagujących wiedzę o działalności twórczej, polskiej przedstawicielki eksperymentalnego nurtu fotografii intermedialnej.
Przez ponad 40 lat swego życia zawodowego czas dzieliła pomiędzy Warszawą i Nowym Jorkiem, gdzie w grudniu 2023 roku zmarła.
Jeśli fotografujesz i chciałbyś pokazać swoją twórczość innym, przynieś swoje prace na papierze i się pokaż. Zapraszamy każdego, nie ma znaczenia czy jesteś profesjonalistą, czy amatorem. Razem tworzymy ekspozycję. Przyjdź i pokaż, co robisz. Zasady są proste, sam musisz wybrać zdjęcia które chcesz pokazać, zrobić odbitki lub wydruki i zawiesić je w galerii. Użyj taśmy klejącej, sznurka i innych sposobów, które nie zrujnują pomieszczenia.
Galeria Bezdomna w Nierzeczywistej to wystawa, podczas której może zaprezentować się każdy chętny, który w umówionym terminie przyjdzie i powiesi swoje zdjęcia na przygotowanej powierzchni. “Bezdomność galerii” podlega na tym, że nie ma ona swojego “stałego miejsca pobytu”, lecz na zasadzie flashmobu pojawia się w różnych przestrzeniach, w całym kraju. Tym razem, po raz kolejny, przestrzeń Galerii Nierzeczywistej zostanie zaaranżowana i przygotowana w taki sposób, by każdy uczestnik bezdomnej mógł w prosty sposób zaprezentować swoje fotografie.
Można będzie używać pinezek, taśmy klejącej, sznurka, klipsów – na ścianach przygotowane będą tektury, na których będzie można kleić prace. Tematyka, dobór i forma zdjęć leży po stronie uczestnika.
Nie pozwól na siebie czekać – zaprezentuj swój talent szerokiej publiczności!
Galeria Nierzeczywista RSF ul. J. Matejki 10, Rzeszów
wieszanie wystawy: sobota 22.06.2024 r, godz. 11:00 – 15:00 wernisaż wystawy: sobota 22.06.2024 r, godz. 17:00 17:30 czas trwania wystawy: do 03.07.2024 r. udział w wystawie jest oczywiście bezpłatny.
Zapraszamy Państwa serdecznie na kolejny wernisaż w Galerii Nierzeczywistej RSF już 29 maja w środę! Będziemy mieć zaszczyt gościć u nas fotoreporterkę Annę Lewańską. Wystawa pt. “Skutki uboczne”, która będzie u nas prezentowana to efekt pracy autorki ostatnich 20 lat. Uroczyste otwarcie odbędzie się o godz. 18:00 w środę 29.05.2024. Gorąco zapraszamy, naprawdę warto!
Anna Lewańska – jest absolwentką Studium Fotografii w Katowicach-Piotrowicach. Studiowała w Wyższym Studium Fotografii w Jeleniej Górze oraz Instytucie Twórczej Fotografii w Opawie.
Nie jest jej obca żadna dziedzina fotografii. Najbardziej lubi portretować ludzi, ponieważ ceni sobie kontakt z drugim człowiekiem, jednakże tak samo dobrze czuje się w fotoreportażu i w szeroko pojętej fotografii ulicznej. Fotografuje, żeby podzielić się historiami, żeby się wciąż uczyć i zrozumieć świat. Jej prace były wystawiane w kilkudziesięciu galeriach w Polsce, Australii, Irlandii i we Włoszech. Brała udział w wielu projektach fotograficznych. Ania podczas swoich podróży fotografowała w niemal pięćdziesięciu krajach. Kiedy pada pytanie czym jest dla niej fotografia, najchętniej odpowiada cytatem z Elliotta Erwitta: „Fotografia to sztuka obserwacji. Sztuka znajdowania czegoś ważnego w zwykłych rzeczach. Ma niewiele wspólnego z tym co widzimy, ale wszystko z tym jak na to patrzymy”.
Przez siedem lat była fotoreporterem i fotoedytorem „Gazety Wyborczej”. Ciekawość świata jednak zwyciężyła i w 2004 roku wyjechała do Australii. Pobyt na Antypodach zaowocował setkami zdjęć i współpracą z agencją fotograficzną Endeavour Photographics. Po czterech latach zdecydowała się na powrót do Polski. Podróż powrotna trwała pół roku i okazała się kolejną fotograficzną przygodą. Zdjęcia z tej podróży były pokazane na wystawie pt. „27 tysięcy kilometrów do domu” w Centrum Kultury Katowice. W tym samym miejscu w 2021 roku Anna miała przyjemność uczestniczyć w zbiorowym projekcie fotograficznym „W lustrze fotografii. O fotografii na Śląsku po 2010 roku.” ze swoją wystawą zdjęć reportażowych.
Obecnie pracuje jako fotograf freelancer i jako fotoreporter współpracujący z Gazetą Wyborczą. Rok 2020 zaowocował najważniejszą do tej pory nagrodą;
I miejsce w kategorii Ludzie, zdjęcie pojedyncze w konkursie Grand Press Photo.
Fotografie, które znalazły się na wystawie pt. „Skutki uboczne”, to efekt pracy ostatnich 20 lat, w dużej części spędzonych w drodze. Od Nowej Zelandii po Polskę – miejsca, ludzie, nastroje. Zawsze, oprócz popularnej „cyfrówki” towarzyszył mi klasyczny aparat na klisze 24×30 lub 6×6. Bo tak samo istotne, jak odmienność tematyki, jest dla mnie używanie różnego sprzętu i formatów. Czasem warto poświęcić wygodę aparatu cyfrowego dla efektu jaki dają aparaty małoobrazkowe, dwuobiektywowe, stare aparaty z wyciąganym mieszkiem, formaty: 6×6, 6×7, 6×9, a nawet camera obscura. Najbliższy mi jest format 6×6 – prowokuje umysł do innego postrzegania świata, a co za tym idzie innego kadrowania i innego podejścia fotografowanych osób. Zaproszenie na tę wystawę sprawiło, że po prawie 20 latach sięgnęłam po zaprezentowane tu zdjęcia. Mam nadzieje, że ich oglądanie sprawi Państwu taką samą radość, jaką ja miałam podczas ich tworzenia.
AnnaLewanska_01
AnnaLewanska_04
AnnaLewanska_05
AnnaLewanska_03
AnnaLewanska_02
Jeszcze raz gorąco Państwa zapraszamy na spotkanie z samą Autorką i jej wspaniałymi pracami. Do zobaczenia w środę 29 maja!
Zapraszamy serdecznie na uroczysty wernisaż wystawy podsumowującej kolejną – 17 już edycję międzynarodowego konkursu fotograficznego “Wszystkie Dzieci Świata”, organizowanego przez Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie.
Wernisaż odbędzie się w piątek 10 maja 2024 r. o godzinie 18:00 w Galerii Nierzeczywistej RSF przy ul. J. Matejki 10 w Rzeszowie. Wystawę można będzie oglądać w Rzeszowie tylko do 22 maja, więc warto sobie już teraz zarezerwować termin!
W 2023 r. Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie zorganizowało siedemnastą edycję Konkursu. Tematem przedsięwzięcia jest ukazanie życia dziecka we współczesnym świecie. Pozyskano patronat artystyczny Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej FIAP, Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Na konkurs wpłynęło 447 prac 120 autorów, w tym z: Chin, Malty, Indii, Węgier, Ukrainy i Polski. W jury konkursu zasiedli: Tomasz Sobczak EFIAP, AFRP, TTF, AIPS, KDS; Cezary Dubiel EFIAP/d3, AV-AFIAP, AFRP, TTF; Aleksandra Stachniak – Dyrektor Europejskiego Centrum Bajki w Pacanowie. Przyznano następujące nagrody: I miejsce – statuetka Koziołka Fotografa, złoty medal FIAP; II miejsce – srebrny medal FIAP; III miejsce – brązowy medal FIAP; odznaka FIAP dla najlepszego autora konkursu; złoty, srebrny i brązowy medal Fotoklubu RP; złoty, srebrny i brązowy medal oraz 6 wyróżnień Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego; 6 wyróżnień HM FIAP oraz 3 wyróżnienia jurorów. Do wystawy zakwalifikowano 110 prac 73 autorów.
Zapraszamy gorąco w piątek, 5 kwietnia 2024 r., na naszą zbiorową wystawę pt. Rocznik 2023 Będzie nam niezmiernie miło gościć Państwa na tym naszym małym święcie fotografii. Uroczysty wernisaż odbędzie się 5 kwietnia o godz. 18:00 w Galerii Nierzeczywistej RSF przy ul. Jana Matejki 10 w Rzeszowie. wystawa potrwa do 8 maja 2024 roku.
O wystawie Mija kolejny rok kiedy to na podkarpackiej ziemi prężnie działa Rzeszowskie Stowarzyszenie Fotograficzne. Rok pełen planów, nadziei, zrealizowanych pomysłów i przedsięwzięć. Są z pewnością i takie, które nie zostały zrealizowane. To zupełnie normalne przy tak intensywnej działalności, że część spraw trafia niejako do inkubatora czekając na swój czas. Dojrzewają i zakwitną w stosownej chwili właśnie po to, aby nie zostały wylane niczym przysłowiowe dziecko z kąpielą. Jaki był ten rok? Dla jednych trudny, dla innych łatwy, jedni odnosili sukcesy, inni niczym Syzyf zmagali się z rozmaitymi kamieniami. To, co łączy nie tylko autorów rocznika, ale także osoby oglądające wystawę i katalog, to pasja. Jest w nas jakaś niewidzialna siła, która nie powala nam zastygnąć na kanapie przed telewizorem, czy też w innym relaksującym miejscu na zbyt długo. Jest w nas ciekawość prowokująca do zaglądania co takiego „czai się” za kurtyną migawki. Widzicie Państwo zbiór zdjęć tworzących doroczną wystawę Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego. Wybory autorów są bardzo subiektywne, nie tylko w zakresie zdjęć przekazanych na wystawę. Chodzi o wybory tego, gdzie każdy z autorów kieruje swój obiektyw. Może nawet jest to zbyt wielkie uproszczenie. Gdzie kieruje swoją myśl twórczą. Gdzie podąża jego umysł i dusza, nim zdecyduje się na zarejestrowanie czegoś aparatem. Prezentowane zdjęcia są bardzo różne. Pod względem tematyki, koncepcji, techniki, na realizacji skończywszy. Choć procesowi twórczemu jak zawsze towarzyszy niepewność, to autorzy decydują się jednak na konfrontację z odbiorcą. Ostatecznie widzimy tylko zdjęcia, niektóre z nich być może odpowiadają na pytania, a inne wręcz je zadają. Zapraszają do rozmowy, dyskusji. Czy przyjmiecie Państwo to zaproszenie? Bardzo do tego zachęcam, gdyż merytoryczna rozmowa o fotografii na pewno będzie budująca, rozwijająca i mam nadzieję przyjemna, czego serdecznie życzę.
Tomasz Sobczak
Tomasz Sobczak – Nauczyciel, artysta, fotograf. Pracuje w III LO w Tarnowie. Prowadził zajęcia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej oraz w WSIZ w Rzeszowie. Absolwent ASP we Wrocławiu, AP w Krakowie, UMCS w Lublinie, KA w Krakowie. W roku 2013 został odznaczony tytułem EFIAP (Execellence FIAP). Sekretarz Zarządu Fotoklubu RP. Członek Klubu Dziennikarzy Sportowych i Międzynarodowej Federacji AIPS. Nadano mu odznaczenia państwowe: Brązowy Krzyż Zasługi i Brązowy Medal za Długoletnią Służbę. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu wystaw w kraju i za granicą, w tym blisko 30 indywidualnych. Jego prace publikowane były na wielu krajowych i międzynarodowych wystawach niemal na każdym kontynencie, zdobywając złote, srebrne i brązowe medale. Laureat programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – „Kultura w sieci” 2020. Dwukrotny laureat Stypendium Artystycznego Miasta Tarnowa. Nieprzerwanie od 2008 roku pełni funkcję prezesa Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Jako animator kultury pełnił funkcję kuratora wielu wystaw, organizował także różne akcje i działania popularyzujące fotografię. Jest współtwórcą OtwARTej Pracowni Fotograficznej działającej przy TCK w Tarnowie, a także FotoMaratonu2020 #zostanWdomuFotografuj
Czekamy na Państwa w piątek 5 kwietnia o 18:00 w progach naszej Galerii Nierzeczywistej RSF
Paweł Jakubowski “Proste jak drut”Artur Czapiga “Antropocentryzm”Krzysztof WrońskiMałgorzata Korzec “Tancerki”Mateusz Chmiel
Zapraszamy serdecznie na uroczyste otwarcie wystawy Kamili Sammler pt. “jaCień“, które odbędzie się w sobotę 9 marca 2024 r. o godzinie 18:00 w Galerii Nierzeczywistej RSF w Rzeszowie. Na wernisaż zapraszamy wraz z Autorką, która zaszczyci nas swoją obecnością. Będzie możliwość dyskusji o wystawie, fotografiach, poznaniu Artystki osobiście.
Kamila Sammler ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie. Związana jest z teatrami Kalisza, Łodzi, Wrocławia, Poznania i Warszawy. Jest aktorką teatralną, filmową i telewizyjną, scenarzystką, wykładowcą sztuki aktorskiej, fotografką, kuratorką wystaw fotograficznych, podróżniczką i producentką teatralną. Od 2014 roku członkini rzeczywista ZPAF. W 2019 roku otrzymała tytuł doktora w dziedzinie sztuki, dyscyplinie sztuki filmowe i teatralne w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Filmowej i Teatralnej w Łodzi. Wykłada w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi, współpracuje z PWSFTViT w Łodzi. Projekty fotograficzne łączy i często prezentuje razem z teatralnymi (np. wystawa jaCień i monodram Cień). Kamila Sammler na swoim koncie ma wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych oraz nagród w konkursach fotograficznych, zarówno tych na arenie polskiej, jak i zagranicznej (m.in. konkurs Portret w Trzciance, Definicja Przestrzeni- Międzynarodowe Biennale Krajobrazu w Kielcach, TIFA Tokyo International Foto Awards i wiele innych). Kuratorem wystawy “jaCień” jest prof. Sergiusz Sachno, a sama wystawa prezentowana była w wielu prestiżowych galeriach w Polsce, m.in. Starej Galerii ZPAF w Warszawie, Małopolskim Ogrodzie Sztuki w Krakowie, Teatrze Wielkim w Łodzi, Galerii Pustej w Katowicach i wielu innych. Więcej informacji i Artystce: https://kamilasammler.art
O wystawie “jaCień” pisało wielu, m.in. Piotr Komorowski i Aleksander van Lavnik […] Fotograficzne obrazy Kamili Sammler są atrakcyjne dla miłośnika formy: kompozycje są znakomite, zaś dynamika kadrów zaprasza oko do permanentnej pracy, po to jednakże, by przygotować grunt pod głębszą analizę, bowiem nie dekoracyjność jest jedynym, czy podstawowym elementem zestawu, który autorka opatrzyła znaczącym tytułem Ja – cień.
To, co istotnie wyczuwam, to emocje związane mocno z jej osobistym (także uwarunkowanym uprawianą profesją) sposobem przeżywania świata. W istocie mamy do czynienia z teatrem cieni prezentującym serię autoportretów, które poprzez swoje niedopowiedzenie i ulotność tym bardziej intrygują, w sposób oczywisty ilustrując jedną z kluczowych kwestii filozoficznych nawiązujących do rozróżnienia pomiędzy bytem a byciem. Artystka zdaje się zadawać pytanie: kim jesteśmy w swojej cielesności, zagradzając drogę światłu i na chwilę – moment – zaznaczając w świecie widzialnym swoją obecność? Skoro każda chwila umiera, to tym bardziej przemija ulotna wizja cienia, który będąc jawnym dowodem na istnienie swojej przyczyny, w żaden substancjonalny sposób nie daje się ująć jakiejś potwierdzającej formule ontologicznej. Cień jest bowiem tylko przelotnym wrażeniem optycznym, efemerycznym, nietrwałym fantomem w realnym świecie formy i materii. […] Spośród wielu możliwych interpretacji tego zestawu nasuwa mi się skojarzenie z archetypem szamanki, oddającej się rytuałom, hermetycznym ceremoniałom zaślubin z Ziemią. Następuje utożsamienie z naturą, powrót do jedni; nie jest wszak człowiek niczym innym jak obdarzonym świadomością fragmentem wirującej planety, cząstką kosmosu oglądającego samego siebie, elementem zaprogramowanym już w fazie wielkiego wybuchu. Ziemia w języku polskim to rodzaj żeński. Ta Ziemia jest budulcem naszego ciała. Urodziła nas, ale także, jak mówi chrześcijańska formuła: z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. […] Piotr Komorowski (fragmenty tekstu „Obrazy i idee“ towarzyszącego wystawie)
[…] Kamila Sammler potraktowała cień zgoła inaczej. Przypisała cieniowi role w dwóch, zupełnie od siebie niezależnych, obszarach, rozpięła między nimi nić i balansuje na niej w kolejno odkrywanych fotografiach. Pierwszy z tych obszarów dotyczy wizualnie postrzeganej zawartości utworu i nie wykracza poza niego. Podkolorowanie całej fotografii odrealnia ją a podobny odcień cienia i tła powoduje osłabienie wrażenia „obcości” plamy cienia na tle. Owa kolorystyczna nienaturalność sprzyja „oderwaniu” cienia od jego źródła i zbliżeniu z tłem. Podobny kształt cienia i tła, ich dynamika i odpowiedniość, zbliżają i zespalają cień z tłem ostatecznie. Drugi obszar nie dotyczy już tylko treści uchwyconych w kadrze i wzbogacony jest o poczucie istnienia postaci, będącej źródłem cienia i umiejscowionej poza ramami utworu. Artystka nadaje cieniowi swoistą rolę pośrednika i spoiwa pomiędzy postacią spoza kadru a materią, na którą ów cień pada. Kształt cienia i ukryta w nim dynamika harmonijnie komponują się z podłożem w sposób zachęcający do interpretowania ich jako odbicia stanu psychofizycznego postaci spoza kadru. Prace Kamili Sammler wypełniają znamiona utworu decentrystycznego, posiadając zdolność objawiania się w sposób dwojaki, z których jeden polega na interpretacji jedynie tego, co zawiera się w obrębie fotografii, a drugi polega na odnajdywaniu poza kadrem centrum znaczeniowego. […] Aleksander van Lavnik (fragmenty tekstu „pierwiastki śladowe“, towarzyszącego wystawie)
Zapraszamy na wyjątkową wystawę i spotkanie z samą Autorką. Sobota 9 marca godzina 18:00 Galeria Nierzeczywista RSF
Wystawa jest kontynuacją rozpoczętego w 2016 r. „fotograficznego dialogu” pomiędzy Rzeszowskim Stowarzyszeniem Fotograficznym a Klubem Fotograficznym Kolumb z Tysmienicy na Ukrainie i Iwano-Frankiwskim Obwodowym Związkiem Artystów Fotografików Ukrainy.
Wernisaż wystawy odbędzie się w piątek 2 lutego o godzinie 16:00 w “Przejściu podziemnym Vagabundo” przy ul. Pylypa Orlyka 7 w Ivano-Frankiwsku.
Kim jest dana osoba? Jak można za pomocą liczb, kodów QR i oficjalnych danych określić cechy każdej osoby? Czym różni się osoba A od osoby B? Kilkoma liczbami, elektronicznym podpisem czy czymś więcej, czymś głębszym? Wiele takich pytań pojawia się w czasach pandemii i wojen, gdy ludzkie istnienia zamieniają się w zbiór symboli i informacji, mierzonych bitami.
“Identyfikacja” to projekt fotograficzny, który daje możliwość zastanowienia się nad indywidualnością, ważnością i celowością własnego istnienia, tworzy powiązania między poprzednim pokoleniem, pokoleniem współczesnym oraz przyszłymi potomkami. Ludzie na fotografii, kombinacja przedmiotów, elementów – tworzą matrycę teraźniejszości i jej interakcji z każdym z nas. Ta interakcja ujawnia naszą indywidualność, wskazuje na nasze miejsce na ziemi i zmusza nas do powrotu do korzeni, poczucia jedności z naturą.
“Identyfikacja” jest podjętą przez fotografów z Polski i Ukrainy próbą przedstawienia tego tematu i znalezienia pewnych wspólnych oraz odmiennych aspektów określających miejsce człowieka we współczesnym świecie cyfrowym.
Dmytro Petryna
Хто така людина? Як за цифрами, QR-кодами та офіційними даними визначити особливості кожної людини? Чим відрізняється людина А від людини Б? Кілька цифр, електронний підпис чи щось більше і глибше? Багато запитань у часи пандемій і воєн, коли людське буття перетворюється на набір символів і обсяг інформації, який вимірюється бітами.
«Ідентифікація» – фотопроект, який дає можливість дослідити свою індивідуальність та задуматися над важливістю та доцільністю свого існування, створює взаємозв’язки між попереднім поколінням, сучасниками та нащадками. Люди на фотографіях, комбінація предметів, елементів – створюють матрицю сьогодення і її взаємодії з кожним з нас. Ця взаємодія розкриває індивідуальність кожного, вказує на місце на землі та змушує нас повернутися до витоків нашого життя, відчути єднання з природою.
«Ідентифікація» – спроба фотографів з Польщі та України представити цю тематику і знайти певні спільні та відмінні аспекти місця людини у сучасному цифровому світі.
Дмитро Петрина
Autorzy wystawy: Martina Bieniarz, Damian Bobrowicz, Mateusz Chmiel, Анатолій Глеб, Маряна Глинська, Юлія Гомеляк, Tomasz Iwaszek, Paweł Jakubowski, Ewa Jeżowska – Charchut, Ryszard Kaczmarek, Микола Калитчук, Вадим Клименко, Ростислав Кондрат, Małgorzata Korzec, Ольга Кукуш, Rafał Orłowski, Тетяна Павлик, Дмитро Петрина, Олександр Плаксін, Іван Постоловський, Jerzy Skiba, Денис Трофімов, Katarzyna Warańska, Danuta Wołowiec, Krzysztof Wroński, Artur Wysocki, Jacek Zembroń.
Rzeszowskie Stowarzyszenie Fotograficzne zaprasza na niezwykłe wydarzenie do Galerii Nierzeczywistej RSF.
Wystawa twórczości psychoterapeutów W Galerii Nierzeczywistej Ul. Matejki 10, Rzeszów
Światy wewnętrzne
„Zaprosiłyśmy społeczność psychoterapeutów psychoanalitycznych i psychoanalityków do tworzenia utworów, które pozwolą nam poczuć, w jaki sposób teorie analityczne ożywiają nasze światy wewnętrzne i jak to wpływa na sposób, w jaki my ożywiamy psychoanalityczny język. Naszym celem jest uruchomienie wyobraźni, odsłonięcie wspólnego pola metafor, w obrębie którego poruszamy się jako środowisko. Jest to proces niszczenia i reparacji, spontanicznego gestu, zabawy, dzielenia się swoją kreatywnością”.
fragment książki Przejścia wewnętrzne, pomiędzy myśleniem a czuciem. K. Kocjan, E. Sala-Hołubowicz – Redaktorki
W trakcie trwającego procesu tworzenia się publikacji „Przejścia wewnętrzne, pomiędzy myśleniem, a czuciem” zgromadziłyśmy bogaty materiał artystyczny w formie poezji, obrazów, rzeźb, grafik, memów, a także komentarzy do prac. Zapraszamy serdecznie na wystawę zebranych w książce prac, a także przygotowane w ramach wystawy warsztaty towarzyszące.
Przygotowanie wystawy: Ewa Jeżowska-Charchut
Program towarzyszący:
13.01.2024 Sobota 16.00 Otwarcie wystawy oraz spotkanie z Kingą Kocjan „Backstage. O poszukiwaniu twórczych pomieszczeń” (wstęp wolny), 17:00-19:00 Głowa, serce, baza – kolaże psychoanalityczne – warsztaty twórcze z Katarzyną Warańską i Ewą Jeżowską-Charchut (obowiązują zapisy przez e-mail: ech.gabinet@gmail.com lub tel. 603795954).
14.01. 2024 Niedziela 11.30 Drugi dzień wystawy oraz spotkanie z Elżbietą Salą-Hołubowicz (wstęp wolny), 12:30-14:30 Po drugiej stronie lustra – fotografia hybrydowa – warsztaty twórcze z Małgorzatą Korzec i Ewą Jeżowską-Charchut (obowiązują zapisy przez e-mail: ech.gabinet@gmail.com lub tel. 603795954). Czas trwania wystawy do 7.02.2024
Autorzy prac:
Michalina Włodarczyk, Krzysztof Srebrny, Joanna Cynkutis, Thomas Ogden, Anna Gąsiorowska-Krawczyk, Małgorzata Wachowicz, Michał Knapiński, Wojciech Hańbowski, Marta Deutschman, Hanna Rzońca, Marek Gajowy, Julia Jastrzębska, Dorota Sierpińska-Andreas, Bartosz Puk, Melisa Maras, Nadia Kostrzewa, Gabriela Słowińska, Mariola Tempska, Lech Kalita, Justyna Rutkowska, Katarzyna Nawara, Anna Świątek, Krzysztof Walczewski, Ewa Jeżowska-Charchut, Karolina Kutryb, Katarzyna Stefaniak, N.T., E.Sz., Agnieszka Foltanova, Rachela Molicka, Joanna Nosowska, Aleksandra Hytroś-Kiwała, Aleksandra Lisińska-Jarża, Ewa Modzelewska-Kossowska, Kinga Widyna-Woch, Kmatuszko, Ewa Majerczyk-Papiorek.
Zapraszamy serdecznie w piątek 1 grudnia 2023 roku o godzinie 18:00 do Galerii Nierzeczywistej RSF, na wernisaż wystawy fotografii, której autorem jest Jarek Bal pod tytułem “Współistnienie”.
Jarek Bal (@baljarek) – o sobie nie lubię mówić, używam minimum słów w tym temacie. Jak przystało na minimalistę, moje zdjęcia również zachowują tę formę. Fotografuję hobbystycznie, nie uważam się za fotografa, a raczej za pasjonata tej formy sztuki.
Nie znoszę przeładowania zdjęcia informacjami, dlatego staram się to, co widzę ujmować w prosty i mam nadzieję, że ciekawy dla odbiorcy sposób.
Pomimo tego, iż zawodowo nie jestem związany z architekturą, to ona najbardziej mnie fascynuje, jej formy, kształty, symetria.
W takich właśnie okolicznościach architektury lubię umieszczać “postać”, która nadaje zdjęciu pewnego znaczenia i często zmienia jego wymowę, którą każdy – jak się przekonałem – odczytuje inaczej, i to właśnie uważam za najcenniejszą część fotografii.
Galeria Nierzeczywista RSF ul. J. Matejki 10, Rzeszów Wernisaż: 01.12.2023 r. godz. 18:00., Czas trwania wystawy: do 03.01.2024 r.
Rzeszowskie Stowarzyszenie Fotograficzne
Wydaje nam się, że strona może używać ciasteczek!
Możliwe, że niektóre elementy strony wykorzystują cookies. Jeśli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku, zmień ustawienia przeglądarki zmień ustawienia przeglądarki. Rozumiem
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
