Zapraszamy serdecznie na otwarcie wystawy Krzysztofa Ślęzaka pt. “Ślady istnienia”.

Wernisaż odbędzie się w piątek 6 czerwca 2025 r. o godzinie 18:00 w Galerii Nierzeczywistej RSF przy ul. J. Matejki 10 w Rzeszowie. Wystawę można będzie oglądać w Rzeszowie do 25 czerwca.

“To, gdzie się jest, znaczy czym się jest” – Frances Mayes

„Ślady istnienia” to cykl prac, będący próbą odpowiedzi na pytanie: na ile można opisać człowieka, w tym wypadku siebie, fotografując subiektywnie wybrane miejsca, w których przebywa, na które spogląda, co w nich widzi.
Ten konceptualny projekt w całości został wykonany w technice analogowej. Autor fotografował miejsca, w których przebywa lub do których wraca myślami. Następnie zbierał z nich drobne, symboliczne przedmioty, które później w ciemni układał bezpośrednio na papierze światłoczułym pod powiększalnikiem. W ten sposób powstały prace łączące tradycyjną fotografię z fotogramem.
Cykl rozpoczyna się czterema pracami przedstawiającymi progi domów, w których autor przeżywał najważniejsze etapy swojego życia. Pierwsza praca przedstawia próg starego domu z jasną plamą – konikiem na sznurku, symbolem beztroskiej zabawy i dzieciństwa. Drugą fotografię wykonał w miejscu, w którym spędził młodość, a jako fotogramy pojawiają się fragmenty potłuczonego szkła i splątana żyłka wędkarska. Rozbite szkło przywołuje burzliwy etap dorastania, a żyłka – jego ówczesną pasję – wędkarstwo. Trzeci to ten, w którym mieszkał z żoną kilka lat po ślubie. Wtedy rodziły się dzieci, dlatego na odbitce widnieją trzy opaski szpitalne noworodków. Czwarta fotografia przedstawia próg obecnego domu z białym śladem korzenia, symbolizującym zapuszczenie korzeni i miejsce, w którym zamierza spędzić resztę życia. Pozostałe prace uwieczniają inne ważne w życiu miejsca oraz towarzyszące im przedmioty.
W projekcie dochodzi do przenikania się technik fotograficznych. Praca łączy tradycyjną fotografię analogową z techniką fotogramu. Światło z powiększalnika, przechodząc przez negatyw, tworzy obraz tła, a jednocześnie przedmioty układane na papierze blokują je, zostawiając jasne ślady. To dosłowne przenikanie dwóch przeciwstawnych sobie sposobów rejestracji obrazu na jednym materiale. Ponadto kontrast między ciemnym tłem a jasnymi fotogramami może symbolizować przenikanie światła w ciemność, obecność w pustkę, wspomnienie w zapomnienie.
Możemy również zaobserwować przenikanie symboli i znaczeń. Drobne przedmioty, zebrane z miejsc i umieszczone na papierze, stają się symbolicznymi reprezentacjami wspomnień, emocji i etapów życia związanych z tymi miejscami. Konik na sznurku przenika w obraz starego domu, symbolizując dzieciństwo. Rozbite szkło i żyłka wędkarska z kolei przenikają w obraz domu z młodości, niosąc ze sobą znaczenie burzliwości i pasji.
Te prace opowiadają także o przemianach w życiu. Kolejne fotografie progów zamieszkiwanych domów i odpowiadające im fotogramy: zabawka, szkło, opaski, korzeń – symbolizują przenikające się etapy życia i zmiany tożsamości. Przenikanie obrazów z symbolami okresów życia tworzy historię ciągłej transformacji.
Same progi domów są uniwersalnym symbolem przejścia i zmiany. Podobnie jak inne przestrzenie – czymś ogólnodostępnym dla wszystkich. Dodane do nich osobiste przedmioty nadają im głęboko indywidualne znaczenie, tworząc przenikanie między tym, co wspólne, a tym, co osobiste.
Terry Barrett pisał, że fotografia jest śladem. Odnosząc się do jego słów, obrazy te są śladem podmiotu fotografującego i punktu widzenia podmiotu fotografującego.
O technice
Ten projekt powstawał w latach 2023 i 2024, w całości został wykonany na filmach średnioformatowych Fomapan/Rollei RPX 400. Użyto aparatu Pentacon SIX, którego konstrukcja powstała blisko 70 lat temu. Fotografie miejsc zostały wykonane obiektywem aparatu skierowanym w dół. Białe, przenikające się plamy to przedmioty układane bezpośrednio na papierze pod powiększalnikiem. Powstałe prace są połączeniem fotografii i fotogramu. Wszystkie odbitki wykonane zostały na papierze Fomabrom Variant w jakości archiwalnej. Suszone w sposób tradycyjny na szybie, emulsją do góry, dzięki czemu posiadają charakterystyczną strukturę papieru barytowego.

O autorze.

Krzysztof Ślęzak
Przedsiębiorca z miłością do fotografii, którego wewnętrzna część racjonalna opiekuje się artystyczną. Absolwent „Studium Sztuki” w Warszawie. Charakteryzuje go trasgresyjne podejście do formy. Tworzy prace unikatowe w technikach tradycyjnych i szlachetnych. Posiada własną pracownię i ciemnię fotograficzną.
Członek Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego.
Brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych, między innymi: “PoznajMY_się”, “Transgresja”, “Ślady Istnienia”, “100 razy siatka”, “Cisza”…

Zapraszamy serdecznie na uroczysty wernisaż wystawy podsumowującej 18 edycję międzynarodowego konkursu fotograficznego “Wszystkie Dzieci Świata”, organizowanego przez Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie.

Wernisaż odbędzie się w piątek 9 maja 2025 r. o godzinie 18:00 w Galerii Nierzeczywistej RSF przy ul. J. Matejki 10 w Rzeszowie. Wystawę można będzie oglądać w Rzeszowie do 4 czerwca.

Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Wszystkie Dzieci Świata” to prestiżowe wydarzenie artystyczne organizowane corocznie od 2012 roku przez Europejskie Centrum Bajki im. Koziołka Matołka w Pacanowie. Jego głównym celem jest promowanie fotografii oraz ukazanie życia dzieci we współczesnym świecie. W 2024 roku odbyła się 18. edycja konkursu. Na konkurs wpłynęło 283 „ważnych” prac 79 autorów, natomiast do wystawy zakwalifikowano 81 prac 68 autorów. Uroczysta gala wręczenia nagród miała miejsce 20 października w Pacanowie. Pierwsze miejsce i złoty medal FIAP zdobył Marek Hasso-Agopsowicz, który otrzymał także statuetkę Koziołka Matołka oraz nagrodę w wysokości 2000 zł. Tytuł najlepszego autora i odznakę FIAP zdobyła Anna Bergander.​
Więcej informacji oraz galerie zdjęć z poprzednich edycji można znaleźć na oficjalnej stronie konkursu: foto.centrumbajki.pl